Köle - Aşk

İntikam ateşi küle çevirse de benliğini, kalbi hep onun için atacaktı.

Ruhunu amansız bir fırtına gibi istila eden intikam duygusu, geçmişin kâbusundan izlerle doluydu. Çaresizliğe boyun eğmişken karanlık gölgelerin ardında umutlarla dolu bir güneş misali doğmuştu aşk.

İyileşiyordu, hırçın ve tutkuyla atan bir kalbin ritmiyle uyanıyordu her sabaha.

Lakin silik geçmişi tekinsiz işaretlerle rüyalarındaydı. Korkuyordu. Ya işaretlerin peşinden gidecekti ya da ruhunu aşka teslim edecekti.

Köle - İntikam

Geçmiş intikamla gölgeler geleceği...

 Masallardaki “Sonsuza dek mutlu yaşadılar”

efsanesinin ardındaki vahşetin kucağına doğmuştu.

Biliyordu…

Soğuk bir gecede yürekleri parça parça eden

bir kıyımın koynundan kaçmıştı.

Sarmalandı, sevgiyle ve şefkatle sakınıldı tüm gözlerden.

İçten içe sabırla merhameti öldürerek büyüdü.

Tıpkı intikamın doğduğu o lanet gün gibi,

gittiği her yere buz gibi kışı getirdi.

Kendi bile üşüdü ama hiç unutmadı.

İntikam hırsı bir çığ gibi büyüdü içinde.

Ta ki saklanacak bir yer kalmayana kadar…